Z ARCHIWUM

Wszystkie | 2005 | 2006 | 2004 | 2003 | 2002 | 2001 | 2007 | 2000 | 1999 | 1998 | 1997 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015
Sortuj alfabetycznie | Sortuj numerami

[2/2006] 255 LAT TEMU W STANISŁAWOWIE

Kościół cały adamaszkiem od wysokich gzymsów aż do dołu wybity, gęsto lampami oliwnymi oświecony, miał ogromny w środku katafalk, aksamitem ponsowym, ze złotymi frędzlami, światłem, portretem, herbami, bogatymi znakami po wezgłowiach położonymi przyozdobiony. Od drzwi kościelnych aż do katafalku, na kroków kilkadziesiąt, posadzka z tarcic umyślnie dana, ażeby bohaterowie wojskowi na koniach wpadając więcej łoskotu czynili. Żałowałem na krzywdę Bożą, kiedy dla człowieka hetmana z Domu Bożego stajnię zrobiono. Wjeżdżali w największym końskim biegu wybrani rycerze po jednemu, i ten z nich kruszył kopią przy herbie będącym u nóg trumny hetmańskiej, inny łamał szpadę, inny rzucał pałasz, inny strzały, inszy chorągiew, inszy buńczuk, inszy sztandar. Kiedy zaś złamawszy swoje narzędzie przy nogach trumny, spadał z konia, niby żal po swoim hetmanie udając, a dwom z tych bohaterów nie udało się wyradzić skruszenia chorągwi i sztandaru, bo świece na katafalku porozrzucali, ale udało się spadnienie z koni, bo byli dobrze pijanymi.

(wg Magazyn GW 2/97. A. Osęka, Marność paradna)

JÓZEF POTOCKI (1673–1751), wojewoda kolejno kijowski i poznański, hetman w. koronny, kasztelan krakowski. Zmarł w Załoźcach, pochowany w kolegiacie stanisławowskiej. Jego główną siedzibą był Stanisławów, otaczał go szczególną opieką. Miał dobra w Stanisławowskiem i Tarnopolskiem, dzierżył liczne starostwa. Ufundował kościół i klasztor Jezuitów oraz klasztor Trynitarzy w Stanisławowie, kościół w Krotoszynie, kościół parafialny w Zbarażu, cerkiew w Brodach, klasztor Dominikanów w Tarnopolu, współfundował kościół Dominikanów we Lwowie.