Z ARCHIWUM

W zaborze austriackim we Lwowie istniały w 1. połowie XIX w. 2 gimnazja z niemieckim językiem wykładowym. Z czasem zachodziła konieczność zwiększenia liczby gimnazjów. Wykorzystując ruchy narodowościowe – Wiosnę Ludów i wstąpienie na tron w roku 1848 cesarza Franciszka Józefa – nowy namiestnik Galicji, hr. Agenor Gołuchowski wystąpił o otworzenie we Lwowie trzeciego gimnazjum, z polskim językiem wykładowym. Aby łatwiej osiągnąć ten cel, zaproponował nazwać to gimnazjum imieniem cesarza Franciszka Józefa. Po długich staraniach, w roku szkolnym 1857/58 rozpoczęło ono działalność. 14 września 1876 r. nastąpiło poświęcenie nowego gmachu przy późniejszej ulicy Batorego. Gmach na owe czasy był bardzo nowoczesny i przystosowany do potrzeb gimnazjum. Na froncie nisze filarów międzyokiennych na wysokości II piętra zdobiły posągi: Kopernika, Mickiewicza, Czackiego, Ossolińskiego, Śniadeckiego, Długosza. Budynek ten wybudowała gmina miasta Lwowa na terenie dawnego klasztoru i kościoła Karmelitów Trzewiczkowych. Klasztor został ograbiony podczas najazdów Chmielnickiego w 1648 i 1655 r., a kościół i częściowo zabudowania klasztorne zostały zniszczone podczas najazdu Szwedów. W roku 1780 dokonano kasacji zakonu, a w zabudowaniach klasztornych urządzono stajnię i ujeżdżalnię dla koni, później był tam szynk, a w końcu więzienie. Resztki kościoła usunięto w roku 1870 i wybudowano na tym miejscu gimnazjum.

Wykorzystano materiał z „Naszego Dziennika”,
26 V 2004