PUBLIKACJE

• Pamięć po znakomitym konserwatorze zabytków architektury, prof. Alfredzie Majewskim, utrwaliło Muzeum Historyczne M. Tarnobrzega, wydając album pamiątkowy w opracowaniu Aleksandry Janas i Adama Wójcika pt. Alfred Majewski. Wielki Odnowiciel Zamków Polskich (Tarnobrzeg 1999).
Zamków tych – i nie tylko zamków – było niemało. Poza Wawelem i Collegium Maius UJ lista obejmuje większość bezcennych budowli zamkowych i pałacowych Małopolski: Pieskową Skałę, Wiśnicz, Baranów, Krasiczyn, Niedzicę i Czorsztyn, Suchą Beskidzką, Niepołomice, a także Krzyżtopór i Przecław oraz parę innych pomniejszych lub takich, gdzie interwencje konserwatorskie nie miały prowadzić do pełnego przywrócenia do użytkowania, lecz do uratowania – architektonicznie, historycznie i krajobrazowo – cennych ruin (podobnie jak w Czorsztynie lub Krzyżtoporze).
Powyższa lista obiektów eksponowanych w omawianym albumie dotyczy jednak działalności powojennej Profesora, a przecież już w latach przedwojennych rozpoczęła się niezwykła droga Majewskiego, związana z zamkami. Były to zamki w województwie tarnopolskim, przede wszystkim Olesko, a także Trembowla, Tarnopol i Zbaraż (obok wspomnienia tych nazw pokazano zdjęcia zamków w Olesku i Tarnopolu). Alfred Majewski urodził się w 1907 r.
w Kozicach w powiecie lwowskim. Studia na Politechnice Lwowskiej ukończył w 1932 r., a już rok później związał się (podobno przypadkiem!) z konserwacją, obejmując stanowisko zastępcy konserwatora zabytków województwa tarnopolskiego. Współpracował wtedy z prof. arch. Witoldem Minkiewiczem, który wkrótce po II wojnie (będąc profesorem na Politechnice Gdańskiej) został dyrektorem odnowienia Zamku Wawelskiego. Funkcję tę niebawem po Minkiewiczu objął Majewski i dzierżył ją aż do emerytury w 1983 r. Związał się ponadto z Wydziałem Architektury Politechniki Krakowskiej, został profesorem i dziekanem. Zmarł w 1998 r.

Uratowanie i przywrócenie do życia wielu zamków Polski południowej jest więc jeszcze jednym darem, jakie dały polskiej kulturze wiedza i talent lwowian.
Członkowie TMLiKPW w Krakowie spotkali się przed kilkunastu laty z prof. Majewskim, który opowiadał o wschodniomałopolskich latach swego bogatego życiorysu.