Kontakt
ul. Piłsudskiego 27,
31-111 Kraków
cracovialeopolis@gmail.com

PUBLIKACJE

Ksiazki i czasopisma omówione w naszych kwartalnikach

Wszystkie | 2005 | 2004 | 2006 | 2007 | 2002 | 2003 | 2001 | 2000 | 1999 | 1998 | 1996 | 1997 | 1995 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017
Sortuj alfabetycznie | Sortuj numerami

Bukowiński Władysław ks., Spotkałem człowieka

[5/2003]

Kolejna pozycja Ośrodka „Wołanie z Wołynia” to dwie książki, poświęcone pamięci czcigodnej Osobie duszpasterza na Wołyniu i w Kazachstanie. Pierwsza z nich – Ks. Władysław Bukowiński – Spotkałem człowieka zawiera kalendarium życia Księdza (1904–74), napisane przez Jadwigę Teleżyńską i Helenę Mittelstaedt, oraz relacje i wspomnienia świadków, dotyczące studiów teologicznych i prawniczych Księdza w Krakowie, pracy duszpasterskiej w Łucku i na zesłaniu w Kazachstanie. Są też wspomnienia z jego pobytów w Polsce, gdzie ks. Bukowiński przyjeżdżał kilkakrotnie na leczenie. Spotykał się wtedy z dawnymi przyjaciółmi.

Ideą wydawcy – ks. Kowalowa, jest ukazanie niezwykłości postaci Księdza, oddanego bezgranicznie posłudze bliźnim, żyjącym w najcięższych warunkach i oddalonych od Kościoła. Pragnie pokazać wzór świętości kapłana, jakże potrzebny w dzisiejszych czasach. W aneksie do książki zawarta jest korespondencja ks. Bukowińskiego z ks. kardynałem Stefanem Wyszyńskim, a w zakończeniu list ks. kardynała Karola Wojtyły do rodziny ks. Bukowińskiego, napisany po śmierci kapłana, a wreszcir korespondencja Związku Polskich Kombatantów z Łodzi z ks. Prymasem J. Glempem w sprawie rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego.

Druga książka to teksty samego ks. Władysława Bukowińskiego, zatytułowane: Do moich przyjaciół. Zawiera list Księdza z 1965 r. do ks. kard. S. Wyszyńskiego, będący wnikliwą analizą sytuacji Kościoła rzym.-kat. w Związku Sowieckim. Dalej ciekawe opracowanie o Kościele na Ukrainie. Dalszy rozdział to Wspomnienia z Kazachstanu – żywa kronika życia i pracy duszpasterskiej ks. Bukowińskiego od 18 września 1939, pisana w czasie urlopu w Polsce. Składa się ze wstępu i dwóch rozdziałów: Do moich przyjaciół świeckich i Do moich przyjaciół księży. W tej pierwszej znajduje się bardzo ciekawa charakterystyka narodów rosyjskiego, litewskiego, ukraińskiego i polskiego, a także Niemców mieszkających Kazachstan. Ostatni rozdział omawia warunki pracy duszpasterskiej i udzielania sakramentów, a także osiem wypraw misyjnych Księdza. Na końcu listy do rodziny, przyjaciół i myśli wybrane.

Ks. Kowalów zwraca się z prośbą o przysyłanie informacji, wspomnień, pamiątek, związanych z osobą heroicznego kapłana, pełnego ufności w Bożą Opatrzność. Odradzający się Kościół na tamtym terenie potrzebuje patronów zakorzenionych w tamtejszej rzeczywistości.

Elżbieta Mokrzyska, Danuta Trylska-
-Siekańska (DTS), Marta Walczewska (MW)