PUBLIKACJE

Pani Włada Majewska – jedna z tych Osób, które tworzyły najbliższe grono współpracowników Mariana Hemara, a zarazem spadkobierczyni jego praw autorskich, przechowała w swym archiwum maszynopis pięciu powstałych na emigracji jednoaktówek Poety. Ich odkrycia dokonał dla nas nieoceniony profesor Stanisław S. Nicieja i opatrzywszy je swoim słowem wstępnym, opublikował w kraju (wyd. Krajowa Agencja Wydawnicza, Kraków 1992) pt. To, co najważniejsze. Utwory te to: Ostatni tren – o Kochanowskim, Fraszkopis – o Ignacym Krasickim, Kosmopolita – o Chopinie, Umowa – o Chopinie i Norwidzie, oraz Dawny spór – o Fredrze i Goszczyńskim.
Jednoaktówki, będące oczywiście fikcją literacką, dotyczą wybranych przez Poetę fragmentów życiowych spraw i losów jego bohaterów. Hemar wchodzi wspaniale w ich czas, wyczuwa nastrój chwili i styl epoki. Pisze prof. Nicieja: [...] Wszystkie jednoaktówki Hemara napisane są wierszem stylizowanym, oddającym atmosferę epoki, niezależnie czy jest to czas renesansu, oświecenia czy romantyzmu. Hemar bowiem swobodnie porusza się w polszczyźnie – swojej ojczyźnie. W jednym ze swoich wierszy napisał:
Moją ojczyzną jest polska mowa.
Słowa wierszem wiązane.
Gdy umrę, wszystko mi jedno gdzie,
Gdy umrę, w niej pochowają mnie
I w niej zostanę.
Książka zapewne już nie do nabycia.