PUBLIKACJE

Wydawnictwo bł. Jakuba Strzemię Archidiecezji Lwowskiej (ostatnio zawieszone! Dlaczego? Bo pisało po polsku?) dało nam przed przeszło rokiem kolejną, ważną dla Kościoła Lwowskiego pozycję: Dzieje Zgromadzenia Sióstr św. Józefa w latach 1884–1939, napisane przez s. M. Stefanię Gertrudę Jaworską CSSJ (Lwów-Kraków, 1999). Obszerne dzieło, przedstawiając historię powstałego we Lwowie zakonu, popularyzuje zarazem czcigodną postać i spuściznę jego twórcy, błogosławionego ks. Zygmunta Gorazdowskiego, którego beatyfikację właśnie przeżyliśmy.
Sytuacja, w jakiej znalazł się Lwów w ostatnim półwieczu, a z drugiej strony szczególne atuty, jakimi dysponował w tym samym czasie Kraków, sprawiły, że wszystko, co dotyczy tego pierwszego, ustępuje przed tym drugim. Temu być może należy przypisać, że wielka postać Brata Alberta Chmielowskiego tak bardzo wyprzedziła równie wielką postać księdza Gorazdowskiego. A przecież krakowska „ogrzewalnia” była wzorowana na lwowskiej! A przecież zasięg działania Józefitek nie ustępował i dziś nie ustępuje działalności Albertynów i Albertynek (których zgromadzenia powołał do życia Brat Albert).
Przez książkę s. Stefanii przewijają się nazwy dziesiątek miejscowości, w których powstały placówki ss. Józefitek, w tym kilka we Lwowie (przede wszystkim Zakład św. Józefa dla Nieuleczalnie Chorych, zakład Dzieciątka Jezus dla niemowląt, dom głuchoniemych, dom starców, bursa dla gimnazjalistów, Kuchnia Ludowa, dom macierzysty z nowicjatem); szpitale w Czortkowie, Dolinie, Kałuszu, Lubaczowie, Skałacie, Sokalu, domy wypoczynkowe w Brzuchowicach i Morszynie; ośrodki zdrowia, bursy, ochronki i kuchnie dla biednych w Brzeżanach, Kamionce Strumiłowej, Narajowie, Niżniowie, Zakościelu k. Mościsk, Zborowie; a także wiele innych w diecezjach przemyskiej, tarnowskiej, sandomierskiej, częstochowskiej, lubelskiej, łuckiej, pińskiej, łomżyńskiej, a nawet chełmińskiej.