Kontakt
ul. Piłsudskiego 27,
31-111 Kraków
cracovialeopolis@gmail.com

PUBLIKACJE

Ksiazki i czasopisma omówione w naszych kwartalnikach

Wszystkie | 2005 | 2004 | 2006 | 2007 | 2002 | 2003 | 2001 | 2000 | 1999 | 1998 | 1996 | 1997 | 1995 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017
Sortuj alfabetycznie | Sortuj numerami

Zeszyty Literackie 4/99

[1/2000]

• Nr 4/99 Zeszytów Literackich (kwartalnik, Warszawa–Paryż–Mediolan) poświęcony jest w przeważającej większości Zbigniewowi Herbertowi. Znajdujemy tam zarówno wiersze wielkiego Poety (w tym inedita, poświęcone Grecji), jego korespondencję, rozmowę Renaty Gorczyńskiej z nim przeprowadzoną, jak i wspomnienia o nim: Adama Zagajewskiego, Konstantego Jeleńskiego, Josifa Brodskiego, Francesco Cataluccio, Czesława Miłosza i in. W numerze sporo zdjęć Herberta z różnych okresów jego życia, a także jego rysunki. Przytoczmy na koniec zamieszczony w omawianym numerze wiersz A. Zagajewskiego (też lwowianina z urodzenia i też kandydata do Nobla):

POŻEGNANIE ZBIGNIEWA HERBERTA
Z początku tylko wiśnie i śmieszny lot
nietoperzy, jabłko księżyca i senna sowa,
smak zimnej wody na pierwszych wycieczkach.
Wieże tego miasta, jak miłosne wyznania.
Później, dużo później, złoty kurz Prowansji,
figowce w winnicach, lekcja białej Grecji,
prowincjonalne muzea, Piero i jego „Madonna w ciąży”
– a pośrodku dwie okupacje, dwie nieludzkie armie,
niezgrabne pojazdy śmierci na twoich ulicach.
 
Długie dni, kiedy tłumaczyłeś Georga Trakla
„Śpiew pojmanego kosa”, radość pierwszego Paryża
po latach sowieckiej brzydoty i biedy;
twój figlarny uśmiech, chłopięce żarty, humor
i powaga, z jaką zwiedzałeś katedrę w Meaux
(Bossuet patrzył na nas raczej surowo),
Berlińskie wieczory: Herr Doktor, Herr Privatdozent,
ryż, który sypałeś jak konfetti na ślubie przyjaciół
lecz także cisza i gorycz złych miesięcy.
Lubiłem sobie wyobrażać twoje spacery
w Ligurii czy Umbrii: eleganckie łowy,
poszukiwanie tego miejsca, gdzie topnieje
lodowiec przeszłości i odsłania formy.
Lubiłem sobie wyobrażać twoje wędrówki
w górach poezji, poszukiwanie tego miejsca,
w którym milczenie nagle wybucha mową.
Ale spotykałem cię zawsze w ciasnych mieszkaniach
tych szarych molochów, zwanych wielkim miastem.
Przypominałeś mi czasem o tragizmie życia.
O tobie życie pamiętało prawie codziennie.
Myślę o twoich rówieśnikach, zmiażdżonych przez los,
o tym, jak zachorowałeś w Madrycie, w Amsterdamie
(hotel Ambassade), i nawet w świętej Jerozolimie,
o szpitalu Saint-Louis, gdzie leżałeś w lecie,
gdy upał topił ściany domów i granice państw,
o twoich ostatnich tygodniach w Warszawie.
Podziwiam królewską dumę twoich wierszy.