PUBLIKACJE

Ksiazki i czasopisma omówione w naszych kwartalnikach

Wierni Bogu i Polsce Drohobyczanie

• Niezwykle ciekawą i ważną serię książeczek pod wspólnym nadtytułem Wierni Bogu i Polsce Drohobyczanie. Redaktorem pokaźnego już zestawu opracowań jest o. Dominik Marian Orczykowski, a jego współpracownikiem redaktor znakomitego periodyku „Ziemia Drohobycka” (niebawem omówimy to czasopismo na naszych łamach), p. Jerzy Pilecki. Dotychczas wydano 13 zeszytów serii – dwa ostatnie niżej omawiamy.

Spośród zeszytów 0–13, numery 0, 3 i 5 traktują o drohobyckich Polakach, zamordowanych, więzionych i zesłanych przez Sowietów; numery 1, 4 i 7 dokumentują zjazdy i pielgrzymki. W zeszycie 6 mowa o duchowieństwie drohobyckim, a nr 9 to kronika klasztoru oo. Kapucynów w Drohobyczu.

W zeszycie 11 (wyd. Oficyna Wydawnicza „W Misji”, Wrocław 1997) znajdujemy 14 tekstów na różne tematy. Otwiera go wspomnienie E. Dyląg o najsłynniejszej chyba ulicy Drohobycza (jakby tamtejszej Łyczakowskiej?) – Wójtowskiej Górze. Ulica ta i nam jest bliska, bo tam mieszka nasz przyjaciel i autor – patrz CL 4/99 – pan Adam Chłopek (pozdrowienia, panie Adamie!).

Zeszyt 12 (wyd. jw., 1999) to Walka o zwrot kościoła w Drohobyczu 1988–1989, opisana przez braci Czesława (Drohobycz) i Adolfa (Szwajcaria) Bulkiewiczów. Czesław był jednym z bohaterów batalii, wespół z Adamem Chłopkiem i kilkunastoma innymi osobami (których nazwisk nie wymieniono). Pomimo piętrzonych, całkowicie subiektywnych trudności, kościół odzyskano w 1989 r., po 40 latach zamknięcia. 23 grudnia ub. roku minęło więc 10 lat od ponownego poświęcenia tej wspaniałej budowli.

Przypomnijmy, że kościół św. Bartłomieja w Drohobyczu, gotycka, trójnawowa świątynia, druga co do wielkości – po lwowskiej katedrze – istniejąca w Małopolsce Wschodniej, powstała w XV w. na podstawie dokumentu króla Władysława Jagiełły z 1392 r. W ciągu wieków zyskała wspaniały wystrój: polichromie, nagrobki, ołtarze – te ostatnie jednak zostały doszczętnie zniszczone (podobnie jak cenna biblioteka) przez sowieckich barbarzyńców.

Zeszyty do nabycia pod adresem: Redakcja „Ziemi Drohobyckiej”, 53-338 Wrocław, ul. Wielka 31/14.

Na marginesie: zgrzytem w omówionej książeczce (z. 12) jest przedmowa, napisana przez biskupa Stanisława Padewskiego, który w imię swojej prywatnej polityki (a „politykę” innych gani), wypomniał bohaterom czterdziestoletnich cierpień i zmagań o przechowanie wśród polskiej społeczności wiary swoich ojców – przywiązanie do języka polskiego. W ujęciu biskupa wygląda to tak (cytujemy z przedmowy): [...] fatalne mieszanie polityki do spraw religii i zacieśnianie rytu rzymskokatolickiego do polskiej grupy etnicznej. Niestety ten stereotyp traktowania Kościoła rzymskokatolickiego nie zniknął z upadkiem totalitarnego systemu i tu i ówdzie funkcjonuje [...]. Ileż w tym pogardy dla Polaków, którzy chcą się modlić – i mają do tego prawo – w języku ojców. Do sprawy krótkowzrocznej antypolskiej działalności bpa Padewskiego wrócimy.