PUBLIKACJE

W poprzednim numerze omawialiśmy książkę J. Juzwy o zagładzie Czerwonogrodu i sąsiedniego Nyrkowa w 1944 r. Z tego samego Nyrkowa pochodzi Kasper Kazimierz Karasowski (ur. 1929), który swoje dramatyczne losy wojenne zawarł w książce o prostym tytule Wspomnienia z zesłania (Wydawnictwo „Antyk”, Kęty 1998). W podtytule dodaje: Szesnastolatek z Podola ponad osiem lat w szponach Gułagu. Charków, Ural i Kołyma.
Autor brał udział w organizacji „Samoobrona” w Czerwonogrodzie w 1944 r. Po powrocie bolszewików został w 1945 r. wcielony do batalionu NKWD do walki z banderowcami, co jednak nie uchroniło go przed aresztowaniem i wywiezieniem na nieludzką ziemię.
Książka Karasowskiego pełna jest niezwykłych relacji z dramatycznych sytuacji, przygód, spotkań, o niewiarygodnej rozpiętości – od śmiertelnego niebezpieczeństwa po momenty luzu wśród towarzyszy niedoli. I o życiu wśród ludzi – od skrajnego okrucieństwa, poprzez upodlenie i bezmiar nieszczęścia, po serdeczną, a nieoczekiwaną przyjaźń. Obserwacja i refleksja są mocną stroną książki Karasowskiego.
Nie pozbawiony dramatów był powrót autora z zesłania – nie prosto do powojennej Polski, lecz przez rodzinne strony, żeby się wymeldować. Powrotowi towarzyszyły perypetie, jak zawsze pod znakiem zakłamania, złodziejstwa i wódki. Po przyjeździe do PRL Karasowski osiadł na Dolnym Śląsku, ożenił się z taką, jak i on, ofiarą sowieckiego reżimu. I przez wszystkie następne lata wiele czasu i energii poświęcił zbieraniu wiadomości o losach swoich czerwonogrodzkich rodaków i syberyjskich współtowarzyszy. A także podróżom w ojczyste strony – zawiózł tam swoją wnuczkę – a wreszcie napisaniu wartościowej książki.
Książkę rozprowadza autor.