PUBLIKACJE

Do obfitego już zestawu wspomnień lwowiaków z tych samych czasów, co pozycja wyżej omówiona, doszła książeczka napisana przez Emila Hliba, pt. Moje chodzenie po Lwowie (do 1945 r.), a wydana przez coraz bardziej zasłużoną Oficynę Wydawniczą Wrocławskiego Oddziału PTTK „Sudety” (1998).
Książka Hliba jest znakomitym dokumentem historii, obyczajów, drobnych i mało znanych, ale znamiennych wydarzeń, a nade wszystko – choć autor pisze o całym Lwowie – mikro-geografii i mikro-demografii dzielnicy, o której dotąd niewiele pisano: Kleparowa. Tak się składa, że w tym numerze p. Konrad Sura zauważa, iż większość lwowskich wspomnień obraca się wokół Łyczakowa; on sam pisze o ul. Gródeckiej. A inne dzielnice? Było ich przecież wiele. Książka Hliba wypełnia więc jedną z białych plam na mapie Lwowa.
Na końcu książki autor umieścił zestaw lwowskich wierszy i piosenek. Co ciekawe: większość tekstów jest nam nieznana. Nie ma ich u Kurzowej ani w innych zbiorkach. Dobrze, że zostały tu rozpowszechnione.