PUBLIKACJE

Jednym z ostatnich dzieł (a może ostatnim) znakomitego badacza dziejów Lwowa pierwszej połowy XX wieku, w tym obu wojen, Artura Leinwanda, było opracowanie odnalezionych w ostatnich latach materiałów z września 1939 r. i niedawno – pośmiertnie – wydanych pt. Dokumenty obrony Lwowa 1939 (wyd. Instytut Lwowski, Warszawa 1997).
Spory ten tom zawiera 204 dokumenty – rozkazy, instrukcje, notatki, meldunki i sprawozdania oraz inne dokumenty, obrazujące dzień po dniu (8–22 IX) sytuację oblężonego Lwowa w najróżniejszych przejawach. Obok dokumentów czysto wojskowych, w dużej części o wadze historycznej, są i mniej zasadnicze, lecz szalenie ciekawe, jak np. notatka z fonogramu, przekazującego prośbę premiera Składkowskiego do gen. Langnera o wyewakuowanie zakwaterowanych w majątku Borki k. Brzuchowic dzieci polskich z Gdańska – do Kołomyi. Ciekawa to sprawa – czy zostały one wcześniej wysłane z Gdańska na skutek działań wojennych? Co się z nimi potem stało? Może ktoś wie?
Książka jest przeznaczona oczywiście dla historyków profesjonalnych, ale sięgną do niej na pewno liczni nieprofesjonaliści, którzy interesują się drugą wojną. Warto jeszcze dodać, oryginały tych dokumentów zostały po zakończeniu działań wojennych we Lwowie ukryte w Ossolineum, a stamtąd w 1944 r. zabrane przez pracującego tam p. Bronisława Kocowskiego i wywiezione ze Lwowa. Rodzina zmarłego w 1980 r. B. Kocowskiego przekazała je już w latach 90. docentowi Leinwandowi. I on nie doczekał ich wydania – uczyniła to jego córka, też historyczka, p. Aleksandra J. Leinwand (wspomnienie o Arturze Leinwandzie – patrz CL 3/96).
Książka dostępna w Instytucie Lwowskim, Warszawa.