PUBLIKACJE

Harcerkom m.in. Chorągwi Lwowskiej poświęcona jest praca Anny Zawadzkiej pt. Harcerstwo żeńskie na wschodnich ziemiach Rzeczypospolitej 1911–1945 (wyd. Stow. „Wspólnota Polska”, Warszawa 1999). Autorka – warszawska harcmistrzyni – opierając się na zebranej bogatej dokumentacji (także fotograficznej) prowadzi przez dwie wojny światowe i zawarte między nimi twórcze dwudziestolecie. Książka ma charakter źródłowy – omawia przede wszystkim zagadnienia organizacyjne w czterech wschodnich chorągwiach: wileńskiej, poleskiej, wołyńskiej oraz lwowskiej, od której cała praca się rozpoczęła (wydatnej pomocy autorce udzieliła w tym względzie Wanda Tomaszewska z Lwowskiej Chorągwi Harcerek). Porusza aspekty polityczne i społeczne, duszpasterskie i wychowawcze, sprawnościowe oraz wojenną służbę i bohaterstwo.
Trzeba na marginesie przypomnieć, że w r. 1983 Państwowe Wydawnictwo Naukowe (Warszawa) dało już drugą poprawioną i uzupełnioną edycję zbiorowego opracowania pt. Harcerki 1939–1945 (tom II z podtytułem Relacje – pamiętniki), pod red. Krystyny Wyczańskiej (tom I pod red. Marii Straszewskiej). W t. I znajduje się króciutki podrozdział Chorągiew lwowska (podobnie jak o pozostałych wschodniopolskich chorągwiach – w rozdziale Działalność chorągwi). W innych rozdziałach nazwa Lwowa pojawia się paręnaście razy (podczas gdy Krakowa parokrotnie więcej, a o Warszawie mowa nieustannie), nazwy Stanisławowa, Tarnopola czy Stryja 1–3 razy. Można więc powiedzieć, że Małopolska Wschodnia została potraktowana po macoszemu (z braku materiałów?)
Podobnie skromnie ilościowo przedstawiają się relacje i pamiętniki ze Lwowa i Stanisławowa (8 tekstów, w tym dr J. Winowskiej). Dobrze więc, że nowa książka Anny Zawadzkiej rekompensuje w jakiejś mierze ów niedosyt.
Książka dostępna w księgarniach o profilu naukowym.
Stefan S. Łukowski