PUBLIKACJE

Największą furorę robi jednak – nie tylko przez swoje niezwykłe piękno, ale i dzięki nazwisku autora, sławnego artysty fotografika krakowskiego (twórcy blisko już pięćdziesięciu albumów) – autorski album Adama Bujaka – Lwów–Lwiw–Leopolis (wyd. Bosz, Olszanica–Lesko 1997). Mieści się tam ponad 220 widoków miasta, jego zabytków, ulic, placów i parków, wnętrz i dzieł sztuki. Niezwykłe są ujęcia: z helikoptera, z wież i wzniesień, i – po prostu z ulicy. Jednak nie miejsce fotografowania jest tu najważniejsze, lecz sposób ujęcia. Ta sztuka właśnie przesądza o artystycznej wartości albumu, sposób widzenia przedmiotu – czy jest nim całe miasto, dom, pomnik, cmentarz lub mała rzeźba. Zdjęcia Bujaka nie są fotograficznymi wizerunkami obiektów, jak w dawnych tradycyjnych albumach krajoznawczych. Są to impresje artysty (które w latach międzywojennych rozpoczął u nas chyba Jan Bułhak), gdzie rolę odgrywa ujęcie kształtu (niedostrzegalne dla zwykłego obserwatora), światłocień, kolorystyczne plamy, a przede wszystkim całkiem osobisty sposób patrzenia artysty. Przykładem: nieprawdopodobne ujęcia pomnika Mickiewicza, wieczorne impresje z Cmentarza Łyczakowskiego, zdjęcia z nabożeństw w katedrze lub zjawiskowe kompozycje wież i kopuł, widzianych poprzez drzewa – letnie i zimowe (Bujak wyjeżdżał do Lwowa czterokrotnie, w każdej porze roku, i – jak mówi – pokochał to miasto).
Wielką sztukę Adama Bujaka uzupełnił tekst Jerzego Janickiego – utrzymany w konwencji gawędy dla młodzieży – o historii Lwowa, jego kulturze i ludziach. Niestety autor nie ustrzegł się dość licznych lapsusów, z których tylko część można potraktować jako licentia poetica. To pewnie z pośpiechu – szkoda, bo zdjęcia są na najwyższym poziomie, a cena albumu proporcjonalna.
Spodobało się nam, że w albumie dano także tekst i opisy zdjęć po ukraińsku, a nazwy ulic właściwe – przedwojenne. Warto, by nowi, niepolskojęzyczni mieszkańcy Lwowa mogli się wreszcie zorientować, gdzie przyszło im zamieszkać.
Post scriptum: z prasy dowiedzieliśmy się, że album Lwów należał do najlepiej „sprzedających się” książek w księgarniach krakowskich w okresie przedświątecznym.