PUBLIKACJE

Rok 1996 wcale się jeszcze w naszej rubryce nie zakończył. Ostatnio dotarła do nas książeczka niewielka, ale ważna dla dokumentowania polskiej kultury na ziemiach za medycką granicą. Inskrypcje historyczne fary w Drohobyczu zinwentaryzowali i opisali Tadeusz M. Trajdos, Anna Brzóstkowska i Adam Kulewski (Kraków 1996). Zajęcie się przez autorów tym właśnie obiektem było niezwykle uzasadnione: drohobycka fara jest po katedrze lwowskiej najważniejszym gotyckim kościołem w Małopolsce Wschodniej, niezbyt bogatej w świątynie o średniowiecznym rodowodzie (bo dość liczne kościoły w stylu gotyckim – nie mylić z neogotyckimi z XIX w. – powstawały na tych ziemiach jeszcze w wiekach XVI i XVII, gdy równolegle panował tam już renesans i barok). Budowę drohobyckiej świątyni rozpoczęto na przełomie XIV/XV w. i przez wiele wieków wzbogacano jej strukturę, wystrój i wyposażenie. Stąd narosło tam wiele napisów po polsku i po łacinie, wyrytych i namalowanych – dokumentów historii, wydarzeń i ludzi. Uwagę zwracają przede wszystkim olbrzymie barokowe tablice z drewna z końca XVIII w., ale są oczywiście napisy starsze, renesansowe, i nowsze, XIX-wieczne, a nawet z XX wieku.
Wszystko to zostało odczytane, przetłumaczone, naukowo opracowane i sfotografowane.