PUBLIKACJE

W ciągu minionych prawie 20 lat doczekaliśmy się niemałej liczby nowych przewodników po Lwowie, poczynając od Terleckiego z 1990 r., potem był szereg dalszych, które zawsze witaliśmy i polecaliśmy z satysfakcją naszym Czytelnikom. Był jeden wyjątek – bardziej z powodów ideowych niż merytorycznych – nie mieliśmy jednak powodów, by rekomendować coś, co obrażało nasze uczucia (nb. ów autor określił nasze uwagi jako infantylne – tyle potrafił odpowiedzieć). To tytułem wstępu.
A teraz ukazał się nowy przewodnik Lwów (Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2006), który nie tylko jest świetny merytorycznie, ale ma też w sobie coś, co wykracza poza klasyczne informacje przewodnikowe i zbliża nas do ducha tamtego Miasta – jego polskiej historii i kultury, ludzi i całej niepowtarzalnej społeczności oraz codziennego życia, jego prozy i poezji. Zadziwiające to, że główny autor przewodnika, Przemysław Włodek, zamieszkały w Krakowie, po pierwsze nie ma żadnych korzeni lwowskich czy wschodniomałopolskich, po drugie jest bardzo młody, po trzecie jest lekarzem i ciężko pracuje zawodowo. Współautorem jest Adam Kulewski, profesjonalista, który tekst Włodka – jak się dowiadujemy – sprowadził bardzo sensownie na ziemię, ponieważ pierwotny (którego fragment drukowaliśmy w CL 3/04) zawierał ogromną ilość wiadomości, znakomitych, lecz trudnych do pomieszczenia w formie przewodnika. Mamy jednak nadzieję, że się nie zmarnują!
Ale właśnie te liczne, drobne informacje stanowią magnes dla tych czytelników, którzy znają główne zabytki i obiekty Lwowa i jego okolic. Dla ludzi dopiero poznających Lwów wiadomości podstawowe – o obiektach, instytucjach, wydarzeniach i ludziach są opracowane wyczerpująco, z licznymi wyjaśnieniami dodatkowymi (nie tylko w ramkach), planikami i fotografiami starymi i współczesnymi, cytatami, a nawet nutkami. Zadziwiające bogactwo i różnorodność informacji.
Oczywiście, jak wszędzie, znajdzie się tu jakaś ilość braków, błędów, nieścisłości, jednak absolutnie nie obniża to wartości omawianego przewodnika. Drugie wydanie być musi, więc autorzy mają okazję do dalszego ulepszenia swego dzieła..