PUBLIKACJE

Do serii opowieści o miejscowościach, które znikły z powierzchni ziemi po zbrodniczych akcjach UPA, dołączyła ostatnio (brak roku wydania, można się jedynie domyślać, że po 2004 r.) książeczka pt. Stanisłówka. Wspomnienie o rodzinnej ziemi, składająca się z kilku wspomnień dawnych mieszkańców wsi, a zebranych przez ks. Władysława Szeremeta.
Polska wieś Stanisłówka leżała w gminie Mosty Wielkie (powiat żółkiewski), nad rzeczką Świnią. Na marginesie: w pobliżu Stanisłówki leży wieś Strzemień, w której urodził się o. Adam Studziński.
Z opowiadań dowiadujemy się o dramatycznych przejściach mieszkańców Stanisłówki. Część została wywieziona przez sowietów do Kazachstanu. W czasie okupacji niemieckiej Ukraińcy parokrotnie podchodzili pod wieś, największa jednak akcja miała miejsce 16 kwietnia 1944 r. Szczęśliwie doszło do obrony ludności przez oddział AK, nie udało się jednak uratować zabudowań wsi, które spłonęły do szczętu.
Niektóre opowiadania dają opisy tragicznych losów wywiezionych na „nieludzką ziemię”, inne relacjonują wyjazd ze wsi i osiedlenie na ziemiach zachodnich (nie pomijając goryczy przeżywanej w nowym „miejscu na ziemi”, wśród mało życzliwej ludności autochtonicznej).
Na koniec – odwiedziny w opuszczonej ziemi, postawienie krzyża na miejscu pochówku zabitych mieszkańców i poległych żołnierzy AK. Okazały pomnik udało się wystawić w Warszowicach na Górnym Śląsku, gdzie trafiła część ekspatriantów ze Stanisłówki.