PUBLIKACJE

Pan Emil Hlib, lwowianin rodowity, dziś zamieszkały we Wrocławiu, jest nam dobrze znany z paru książek – głównie z piosenkami – które omawialiśmy. A teraz dotarła do nas nowa książeczka pod znamiennym tytułem: Moje chodzenie po Lwowie (wyd. „Sudety”, Wrocław 2006).
Książka o prawie 280 stronach tekstu i tyluż przynajmniej zdjęciach (szkoda, że marnie wydrukowanych, ale to nie wina autora) i wielu nutach, nie ma żadnego ciągu narracyjnego. Składa się z kilkudziesięciu, czasem luźno ze sobą związanych krótkich tekstów – jakby ad hoc czynionych zapisków – na wiele tematów – o mieście, historii i współczesności, o obiektach i ludziach, o zagładzie Żydów lwowskich, o odwiedzanych miejscowościach podlwowskich, nawet o czystości i śmieciach, a między tym wszystkim – o własnym życiu i rodzinie. Teksty przeplatają się z piosenkami.
Jednak ten „groch z kapustą” jest pożyteczny i przyjemny w czytaniu, nie nuży. Można sobie wyobrazić, że wiele osób nie weźmie do rąk książek tradycyjnie skomponowanych, trudniejszych w odbiorze (choć dziś np. autorzy przewodników starają się je okraszać „ramkami” z dygresjami, nawet anegdotami), natomiast przeczytanie zawartego tutaj mnóstwa informacji poważnych i błahych może doskonale wprowadzić w szeroką wiedzę o Lwowie wszystkich epok.