PUBLIKACJE

Wydawnictwo WAM (Kraków 2009) w cyklu Wielcy Ludzie Kościoła wydało książkę biograficzną autorstwa Małgorzaty i Stanisława Dziedziców pt. Ojciec Serafin Kaszuba. Niedawno minęła 30 rocznica śmierci tego Sługi Bożego, urodzonego w 1910 r. na obrzeżach Lwowa, który po niezmiernie ciężkim i pracowitym życiu spoczął także we Lwowie, na cmentarzu Janowskim.
Alojzy Kaszuba – później ojciec Serafin – wychował się w bogobojnej rodzinie lwowskich robotników. Od dzieciństwa odwiedzał najbliższy kościół i klasztor oo. Kapucynów, co wpłynęło na jego wybór życiowy. Wkrótce po maturze w 1928 r. w Gimnazjum im. Żółkiewskiego we Lwowie rozpoczął nowicjat w klasztorze oo. Kapucynów w Sędziszowie Małopolskim. Kolejno przechodził różne szczeble nauki seminaryjnej, teologicznej i polonistycznej. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1933 r., a stopień magistra historii literatury polskiej na UJ w 1939 r. Wybuch II wojny światowej i okupacja sowiecka zastały go we Lwowie.
Wiosną 1940 r. wezwany został do pracy na Wołyniu, gdzie bardzo brakowało księży. Na terenie, na którym przebywał prawie 2 lata, zetknął się z ludobójstwem na Polakach prowadzonym przez bandy UPA. Niejednokrotnie był śmiertelnie zagrożony i cudem uchodził śmierci.
W latach 1944–45 odbywał liczne „podróże apostolskie” po Wołyniu, do Wilna i Lwowa, a nawet Leningradu. W 1945 r., gdy z rodziną miał opuścić Lwów, podjął niespodziewanie decyzję pozostania – wysiadł z pociągu (zostawiając rzeczy) i rozpoczął posługę kapłańską na nieludzkiej ziemi.
Tułaczka Ojca Serafina po bezkresnych rejonach imperium sowieckiego, w stałym zagrożeniu życia i wolności, w ustawicznym poniżeniu, niedostatku, o głodzie i chłodzie, była stałym dawaniem świadectwa miłości Boga i ludzi. (DTS)