SYLWETKI

JÓZEF MALINOWSKI

ADWOKAT, DZIAŁACZ, FILANTROP

JÓZEF MALINOWSKI
(1819–1890)

Józef Malinowski położył także ogromne zasługi na rzecz lwowskiego Kasyna Miejskiego, był bowiem jednym z głównych pomysłodawców jego założenia. Należał do autorów statutów Kasyna i był jego organizatorem w pierwszych latach działalności. Praca i zaangażowanie na rzecz tego stowarzyszenia skłoniły po kilku latach członków Kasyna do wyboru Malinowskiego na prezesa tego zrzeszenia. W okresie blisko dziesięcioletnim pełnienia tej funkcji Józef Malinowski doprowadził do budowy we Lwowie okazałego gmachu Kasyna, przekazał też na rzecz kierowanej przez siebie instytucji zbiory książek, które posłużyły do założenia biblioteki. Przejawem zamiłowania Malinowskiego do sztuki było jego wieloletnie członkostwo w dyrekcji Zjednoczonego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie. Z funkcji tej zrezygnował dopiero we wrześniu 1887 r. Malinowski był też współorganizatorem, a następnie członkiem, wiceprezesem oraz prezesem Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. Nadto należał do szeregu innych stowarzyszeń galicyjskich, które poza osobistą pracą zawdzięczały mu również wsparcie finansowe. W dowód uznania Józef Malinowski otrzymywał tytuły członków honorowych tych zrzeszeń.

Mimo licznych zasług na rzecz lwowskich instytucji Józef Malinowski zasłynął bez wątpienia jako twórca założonej w roku 1880 fundacji jubileuszowej dla uczczenia cesarza i króla Franciszka Józefa. Znaczna wartość majątku fundacyjnego oraz cele fundacji skłoniły lwowską radę miejską do nadania Malinowskiemu w lipcu 1881 r. tytułu honorowego obywatela Lwowa. Również cesarz, doceniając akt Józefa Malinowskiego, przyznał mu Order Żelaznej Korony trzeciej klasy. Ustanowiona przez Malinowskiego fundacja została podzielona na sześć odrębnych funduszy przeznaczonych na cele wskazane w akcie fundacyjnym. Pierwszy fundusz został przeznaczony dla adwokatów lwowskiej Izby, którzy na skutek kalectwa lub choroby zostali pozbawieni możliwości zarobkowania. Nadto z funduszu mogły być wypłacane kwoty dla wdów po adwokatach, o ile po śmierci małżonków pozostały bez środków utrzymania. Fundusz adwokacki dysponował dwoma, wypłacanymi rocznie, zasiłkami przyznawanymi decyzją Wydziału Krajowego na rzecz osób zaproponowanych przez Wydział lwowskiej Izby Adwokackiej. Zaznaczyć warto, że z pomocy fundacji Józefa Malinowskiego korzystali adwokaci do chwili wybuchu pierwszej wojny światowej. Drugi fundusz został przeznaczony dla ludzi kultury oraz sztuki i obejmował dwie kategorie wsparcia finansowego. Kolejna fundacja miała na celu wsparcie działań Towarzystwa Muzycznego we Lwowie, które o ile chciało skorzystać ze środków fundacyjnych, musiało organizować dorocznie dwa przedstawienia muzyczne w salach Kasyna Miejskiego. Czwarta fundacja Malinowskiego została w całości przeznaczona na rzecz ubogiej służby prywatnej wyznania chrześcijańskiego. Dwa ostatnie fundusze przeznaczone były na wyposażenie rocznie dwóch posagów dla biednych panien służących i dla wspierania finansowego potrzebujących chłopców pobierających naukę rzemiosła.

Józef Malinowski zmarł bezdzietnie 8 lutego 1890 r. we Lwowie. Został pochowany wedle życzenia na cmentarzu Łyczakowskim.

LITERATURA