SYLWETKI

EMANUEL SZLECHTER

MŁODYM BYĆ  I WIĘCEJ NIC…

Mija w tym roku 70. rocznica tragicznej śmierci Emanuela Szlechtera, bez którego polska estrada czasów międzywojennych byłaby o wiele, wiele uboższa. Urodził się w 1906 r. we Lwowie, zginął wraz z żoną i trójką dzieci podczas likwidacji lwowskiego getta. Był wielkim polskim patriotą, brał udział w Obronie Lwowa 1920 roku.
Jego kariera jako twórcy tekstów piosenek estradowych (które też sam śpiewał) zaczęła się w 1930 r. Część lat przedwojennych spędził w Warszawie, w tamtejszych teatrzykach współpracował z Hemarem, Tuwimem, Jarossym. Jego przeboje śpiewali Hanka Ordonówna, Szczepko i Tońko, Bodo. Najważniejsze przeboje Szlechtera to pamiętane do dziś Umówiłem się z nią na dziewiątą, Bo to się zwykle tak zaczyna, Młodym być i więcej nic, A mnie jest szkoda lata i wiele innych.
Szczegółowy życiorys Szlechtera omawia najnowszy numer PSB nr 198.
Aleksandra Garlicka, z domu Mierzecka, urodziła się we Lwowie w 1933 r., była córką znakomitej lwowskiej artystki sztuki fotograficznej, Janiny Mierzeckiej, uczennicy Henryka Mikolascha, i autorką wspomnień Całe życie z fotografią. Aleksandra ukończyła historię na Uniwersytecie Warszawskim i – jako historyk – poszła za matką. Napisała swoją pracę doktorską o historii polskiej fotografii, pracowała też w kwartalniku „Fotografia”. Potem podjęła pracę w Instytucie Badań Literackich, w Pracowni Historii Czasopiśmiennictwa, i tam połączyła dwie najbliższe sobie dziedziny: do czasopiśmiennictwa dodała temat fotografii.

W ramach swoich zamiłowań zbierała stare fotografie, penetrowała zbiory muzeów, archiwów, bibliotek i organizowała świetne wystawy. Pośród nich, w 1991 r., w warszawskiej „Zachęcie” powstała wystawa Lwowiacy i ich Miasto. Niestety nie pozostał album, zabrakło środków. To wielka strata dla pamięci naszej historii i kultury.

Andrzej Chlipalski