SYLWETKI

Alfred Schreyer

Drohobycz 1922 – Drohobycz 2015

We współczesnym Drohobyczu ostatni „przedwojenny” Żyd i ostatni uczeń Brunona Schulza oraz jego muzy Józefiny Szelińskiej. Strażnik Pamięci, szanowany Autorytet i encyklopedia wiedzy o polskim i żydowskim przedwojennym Drohobyczu oraz o Brunonie Schulzu, polskim pisarzu żydowskiego pochodzenia.

Po stracie zamordowanych w Drohobyczu rodziców i 4 latach niemieckich obozów, najpierw pracy, później zagłady, w ostatniej chwili jako śpiewak ocalony i zawsze powracający do Drohobycza mimo atrakcyjnych propozycji.

Muzyk, skrzypek i pieśniarz koncertował wiele razy po tej i tamtej stronie, a także w Berlinie, Londynie i Wiedniu. Śpiewał pięknym barytonem po polsku, po ukraińsku i po żydowsku. Mając 84 lata założył własne trio wokalno-instrumentalne, którym kierował i z którym występował do jesieni 2014 r.

Po 1989 roku wspierał w Drohobyczu powstanie Oddziału Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej, a w 1990 – założenie pierwszego na Ziemi Drohobyckiej polskiego, młodzieżowego chóru „Odrodzenie”, do dziś kultywującego polski język. Przez wiele lat był jego kierownikiem. Chór występował na bardzo licznych uroczystościach kościelnych i świeckich z bogatym repertuarem polskim, żydowskim i ukraińskim – od kolęd i przedwojennych szlagierów po pieśni patriotyczne i wojskowe.

Bohater kilkunastu polskich i obcojęzycznych filmów, kilku książek i wielu artykułów prasowych oraz audycji radiowych i telewizyjnych. Posługiwał się pięknym, literackim polskim językiem, był zawsze pogodny, dla wszystkich życzliwy i cierpliwy wobec licznych Jego gości z całego świata.

Po wielu staraniach doprowadził do tego, że ukraiński Drohobycz zaczyna się szczycić Brunonem Schulzem, a młodsze pokolenie organizuje co dwa lata jego Festiwal (w roku 2014 szósty), który gromadzi miłośników Schulza od Japonii po Brazylię. Przetłumaczyli oni jego książki już na 39 języków. Młodzi ukraińscy malarze, poeci, artyści i reżyserzy nie wstydzą się już swoich prac inspirowanych twórczością Schulza.

Kawaler bardzo wielu odznaczeń, w tym Złotego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Od 1991 roku Członek Honorowy Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Drohobyckiej.