SYLWETKI

ZE LWOWA DO KRAKOWA

Mówiąc o prezydentach Krakowa, wymienia się zwykle trzech wywodzących się z Małopolski Wschodniej: Józefa Dietla, Mikołaja Zyblikiewicza i Juliusza Leo – o nich wszystkich pisaliśmy w CL 1/03, ponieważ wszyscy trzej urodzili się w odciętej jałtańskim kordonem części Ziemi Przemyskiej (Podbuż, Stary Sambor, Stebnik). Dziś o czwartym, urodzonym lwowianinie.

Feliks Szlachtowski urodził się we Lwowie w 1820 roku. Ukończywszy studia prawnicze przeniósł się do Krakowa, gdzie otworzył kancelarię adwokacką oraz prowadził wykłady z prawa na Uniwersytecie jako profesor honorowy. Po piętnastu latach pracy w Krakowie został członkiem Rady Miejskiej, a niedługo potem wybrano go na wiceprezydenta miasta za prezydentury Józefa Dietla. Pełnił tę funkcję także przy prezydencie Mikołaju Zyblikiewiczu. Zajmował się sprawami prawno-administracyjnymi w zakresie architektonicznego rozwoju Krakowa. Interesował się też dziedziną kultury, nawet przewodniczył Towarzystwu Muzycznemu.

Uznanie dla działalności Feliksa Szlachtowskiego wyrażono wyborem jego osoby na prezydenta Krakowa w roku 1884, ponieważ uważano go za człowieka doświadczonego, pomysłowego, kontynuującego dzieło J. Dietla. Spośród kilku obietnic, jakie wyraził obejmując to stanowisko, udało mu się zrealizować jedynie dwie, a to z powodu trudności finansowych. Jedna z obietnic dotyczyła wykupienia gazowni od austriackich właścicieli i w konsekwencji rozszerzenia sieci gazociągów na wszystkie części miasta, a także na przedmieścia. Druga obietnica to realizacja marzeń wielu krakowian, czyli wybudowanie teatru, który powstał na placu św. Ducha.

Za rządów F. Szlachtowskiego, wybranego ponownie na prezydenta w r. 1890, wybudowano wiele obiektów mieszkalnych, a także okazałe budowle, takie jak Collegium Novum, Collegium Medicum, Poczta Główna, Kasyno Oficerskie, nowe kliniki przy ul. Kopernika, most Dębnicki. Wykonano wedle projektów zagranicznych dwupasmową arterię nazwaną ulicą J. Dietla. Henryk Jordan uzyskał zgodę na utworzenie parku ćwiczeń gimnastycznych na Błoniach, co wzbudziło zainteresowanie. Podobne parki zorganizowano we Lwowie, Tarnopolu, Nowym Sączu, Warszawie.

Swoją postawę patriotyczną objawiał F. Szlachtowski organizując ważne dla Polaków uroczystości. Do największych zaliczana jest uroczystość sprowadzenia na Wawel zwłok Adama Mickiewicza. Otwarcie Teatru nastąpiło w roku 1893, tuż po rezygnacji Szlachtowskiego ze stanowiska prezydenta Krakowa.

Irena Suchanek